فضای کار اشتراکی نیز مانند هر تغییر دیگری در دنیای مدرن پیشینه‌‌ای به همراه دارد. هرچند که تاریخچه فضای کار اشتراکی با حدود گذشت ۲۵ سال از پیدایشش، هنوز کامل نیست اما مرور همین اطلاعات در دسترس کمک زیادی به ما در درک این واژه جدید می‌دهد.
- ۱۹۹۵ – اولین فضای “کار اشتراکی” توسط هکرها در برلین تأسیس شد. این ایده برای به اشتراک گذاشتن افکار، فضاها و اطلاعات و به منظور پیشبرد اهداف اعضا تیم بود. فضاهای طراحی شده به وسیله هکرها اکنون در سانفرانسیسکو، سانتا کلارا و بروکلین قرار دارند. این فضاها به صورت مداوم در حال رشد هستند و سمینارها، کلاس‌ها و رویدادهای مختلفی در آنها برگزار می‌شود.
- ۱۹۹۶ – کلمه “کار اشتراکی” برای اولین بار توسط برنارد دکوفن به کار رفت، که او آن را “کار با یکدیگر به صورت برابر” توصیف کرد. افرادی که خوداشتغال هستند یا برای کارفرمایان مختلف کار می‌کنند، می‌توانند ایده‌ها را با برگزاری جلسات از طریق شبکه‌های کامپیوتری به اشتراک بگذارند. در همان سال، فضایی در نیویورک توسط یک شرکت نرم‌افزاری با یک میز کار متحرک افتتاح شد.
- ۲۰۰۲ – اولین فضای کار اشتراکی در شروبنفابریک، وین، در یک کارخانه قدیمی بازسازی شده به عنوان یک مرکز ارتباطی برای شرکت‌ها آغاز به کار کرد. این فضا به منظور آسایش فریلنسرها و دیگر متخصصانی که با تلفن‌های همراه و لپتاپ کار می‌کنند گسترش یافت.
- ۲۰۰۵ – سانفرانسیسکو میزبان نخستین فضای کار اشتراکی در ماه آگوست توسط براد نوبرگ بود. او بر این باور بود که دفاتر خانگی و مراکز تجاری، غیراجتماعی و ناکارآمد هستند. میز کار، وای فای رایگان، نهار، تورهای دوچرخه سواری، مدیتیشن و ماساژ از امکانات این فضای کار اشتراکی بود. این مجموعه پس از یک سال تعطیل و در سال ۲۰۰۶ با نام کارخانه «هات» فعالیتش را آغاز کرد. لندن ۴۰ فضای کار اشتراکی را با اعطای نمایندگی در پنج قاره مختلف افتتاح کرد. در آلمان، سنت اوبرهولز اولین کافه‌های خود را در برلین افتتاح کرد و اینترنت رایگان ارائه داد. در حال حاضر، یک فضای کار اشتراکی در قسمت بالای کافه سنت اوبرهولز مشغول به فعالیت است.
- ۲۰۰۶ – فضای همکاری ویکی در سانفرانسیسکو افتتاح شد. کریس مسینا، که هشتگ توییتر را نیز ایجاد کرد، یکی از هم بنیانگذاران آن است. اولین فضای همکاری تمام وقت در کارخانه هات افتتاح شد. هم بنیانگذاران آن براد نوبر، کریس مسینا و تارا هانت بودند. در این زمان، این یکی از حدود ۳۰ فضای کار اشتراکی در سراسر جهان بود.
- ۲۰۰۷ – در این سال برای اولین بار کلمه “co-working” در پایگاه داده گوگل مشاهده شد و جستجوها به طرز چشمگیری افزایش یافت. لغت همکاری به یک اسم ابر رسانهای تبدیل شد. “Co-working” وارد نسخه انگلیسی ویکی‌پدیا شد.
- ۲۰۰۸/۲۰۰۹ – همایش‌های غیر رسمی کار اشتراکی برگزار شد و اولین کنفرانس کار اشتراکی در سال ۲۰۱۰ در بروکسل برنامه‌ریزی شد. در ماه آگوست، صدور ویزا کار اشتراکی آغاز شد که به اعضای مختلف فضاهای کار اشتراکی، اجازه می‌دهد به صورت رایگان از سایر فضاها بازدید کنند. کیوبز اند کرایونز اولین فضای کار اشتراکی بود که در کنار آن امکاناتی برای کودکان چند ماهه تا پیش دبستانی در نظر گرفت. در پایان سال ۲۰۰۸، حدود ۱۶۰ فضای همکاری در سراسر جهان وجود داشت.
- ۲۰۰۹ – آلمان بتاهاوز، اولین فضای رسمی کار اشتراکی را افتتاح می‌کند و در بزرگترین مجله جدید، اشپیگل مطرح می‌شود. در سال ۲۰۱۰، مطابق با روندهای گوگل، آلمان به عنوان نخستین کشوری در اروپا شناخته می‌شود که از لغت “کار اشتراکی” استفاده کرده است.
- ۲۰۱۰ – اولین جشن Co_working Day و اولین کنفرانس همکاری اروپا در بروکسل برگزار شد. در این زمان حداقل ۶۰۰ فضای کار اشتراکی در سراسر جهان وجود داشتند که بیش از نیمی از آنها در آمریکای شمالی واقع شده بودند.
- ۲۰۱۱ – شرکت‌های بزرگ شروع به اکتشاف ایده‌های کار اشتراکی کردند و زنجیره فضاهای کار اشتراکی خود را باز کردند.
- ۲۰۱۲ – فضاهای همکاری در سراسر جهان به بیش از ۲ هزار مورد تاسیس شده افزایش می‌یابد. خروجی‌های رسانهای از جمله توییتر، با هشتگ “همکاری” افزایش زیادی در توییت داشته‌اند- (بیش از ۵۰٪) بیشتر از سال گذشته.
- ۲۰۱۳ – ۱۰۰ هزار عضو در ابتدای سال در یک فضای کار اشتراکی مشغول به کار بودند. تا اواسط سال، ۳ هزارمین فضای کار اشتراکی ایجاد شد.
- ۲۰۱۵ – نیویورک تایمز در مورد یک ایده جدید که فضای کار اشتراکی را با دفتر خانگی در یک استراحتگاه یا هتل ترکیب می‌کند مقاله‌ای منتشر کرد. داستان از این قرار است، “فضای کار اشتراکی در تعطیلات: یک میز کار در بهشت”. ایده اصلی داستان ترکیبی از کار اشتراکی و زندگی مشترک (coliving) در گرن کاناریا در جزایر قناری است. در گرن کاناریا که یک مقصد موج سواری است؛ دفتر موج سواری ایجاد شد. این مجموعه در ابتدا دو سال زودتر به صورت آزمایشی افتتاح شد و به سرعت به مکانی جذاب برای کارکنان مستقل، موج سواران و مسافران تبدیل شد.
- ۲۰۱۶ – ایده فضای کار اشتراکی و زندگی مشترک گسترش یافت. ویورک زندگی مشترک مسکونی را در شهر نیویورک با نام Welive ارائه داد. واحدها بیشتر استودیو، تک خوابه و دو خوابه هستند – همگی دارای آشپزخانه اختصاصی و حداقل یک حمام اختصاصی هستند. آنها معمولا مبله، تزئین شده و دارای کابل تلویزیونی هستند. این واحدها یک مدیر انجمن برای برنامه‌ریزی رویدادها و … نیز دارند.
- ۲۰۱۷ – ویورک سرمایه گذاری‌های خود را افزایش داد و تبدیل به ارزشمندترین شرکت فنی خصوصی ایالات متحده شد و شرکت‌های آن اوبر و ایر بیانبی اکنون در حدود ۲۰ میلیارد دلار ارزش دارند. ۱.۲ میلیون نفر در سرتاسر جهان در یک فضای کار اشتراکی کار کرده‌اند.
- ۲۰۱۹ – تلاش وی ورک با همکاری سافت بانک برای عرض اولیه سهام با شکست مواجه شد داشت و ارزش ویورک از ۴۹ میلیارد دلار به ۸ میلیارد دلار کاهش یافت. به دنبال این واقعه سافت بانک کنترل شرکت را به دست گرفت و تیم مدیریتی آن را اخراج کرد.
- ۲۰۱۹-۲۰۲۰ پلتفرم‌های جدید همکاری مانند دراپ‌دسک به صحنه می‌آیند تا خلاء بین نرم‌افزار همکاری، فضاها و کارمندان دور کار را پر کنند.
تا اینجا مرور کوتاهی بر تاریخچه فضای کار اشتراکی داشتینم و از پیدایش تا فرآیند توسعه و گسترش آنرا بررسی کردیم. چنانچه مایلید در مورد چیستی فضای کار اشتراکی و مزایای آن بدانید اینجا کلیک کنید.
